Półwysep Gargano słynie z pięknych krajobrazów, lasów oraz piaszczystych i czystych plaż, między którymi można podziwiać skalne cyple o bardzo jasnym odcieniu. Oprócz niesamowitego wybrzeża, warto zajrzeć do sanktuarium św. Ojca Pio w San Giovanni Rotondo, odwiedzić Park Narodowy Gargano - zielone płuca regionu oraz miasteczko Vieste, z charakterystycznymi konstrukcjami do połowu ryb zwanymi 'trabucchi'. Miejscem wartym zwiedzenia jest także Rodi Garganico z niesamowitą starówką umiejscowioną na skale.
Zobacz oferty dla kierunku Gargano |
Stolica | Rzym |
Język | włoski |
Waluta | euro, 1 EUR = 100 centów |
Dokumenty | dowód osobisty / paszport |
Stolica / Język
Rzym / włoski
Czas lokalny
Nie ma różnicy pomiędzy czasem lokalnym a czasem letnim i zimowym w Polsce.
Dokumenty
dowód osobisty / paszport
Ogólne wymagania wjazdowe dla obywateli Polski
Wiza nie jest wymagana. Przekroczenie granicy możliwe na podstawie dowodu osobistego lub paszportu.
Szczepienia
Brak wymaganych szczepień.
Napięcie i rodzaj gniazdka
adapter nie jest wymagany; 230 V; 50 Hz / typ C, typ F, typ L
Waluta
euro, 1 EUR = 100 centów, 1 EUR = 4.3316PLN, kurs NBP z dnia 2024-04-19
Napiwki
W niektórych restauracjach napiwek jest doliczany do rachunku. Zazwyczaj jest to 10 lub 15%. Niektórzy restauratorzy podają tę informację w menu. Jeśli koszt obsługi nie zostaje doliczony, to zwykle zostawia się napiwek w wysokości 10%.
Obowiązkowy podatek turystyczny
Podatek turystyczny pobierany jest bezpośrednio na rachunek hotelu. Im bardziej luksusowa kategoria hotelu, tym opłata jest wyższa. W miastach o największym napływie turystów podatek wynosi średnio od 1 do 5 euro dziennie za osobę. Dzieci do lat 10 są zwolnione z opłaty. Podatek naliczany jest zwykle do 10 dnia pobytu.
Komunikacja / transport publiczny
W większych miastach komunikacja publiczna działa sprawnie. Najczęstszym środkiem transportu jest autobus, przyjeżdżający często niepunktualnie i bez rozkładu. Włochy mają także dobrze rozwiniętą sieć pociągów – między największymi miastami kursuje kolej dużych prędkości, a małe miasteczka łączą linie regionalne. Popularnym środkiem transportu jest też taksówka – przed podróżą warto ustalić z kierowcą orientacyjną cenę kursu.
Wynajem samochodów
Aby wynająć samochód, wystarczy posiadać polskie prawo jazdy. Koszt wypożyczenia pojazdu zależy od standardu auta i okresu najmu.
Obowiązuje ruch prawostronny. Włoscy kierowcy mają specyficzny styl jazdy – szybki i dość chaotyczny. Często łamią przepisy ruchu drogowego, dlatego należy zachować ostrożność.
Ważne lokalne informacje i zwyczaje
W niektórych włoskich miastach, takich jak Genua, Mediolan, Neapol czy Rzym, możemy skorzystać z metra. Czasem spotkamy też tramwaje, jednak głównym środkiem transportu z reguły jest autobus. Niestety, autobusy we Włoszech nie są punktualne, często trudno znaleźć aktualny rozkład. Nie powinniśmy również liczyć na znajomość angielskiego u włoskich kierowców, chociaż większość z nich jest chętna do pomocy i bardzo serdeczna.
Jeśli planujemy podróż taksówką, zawsze należy sprawdzić oryginalne oznakowanie oficjalnych taksówkarzy w danym mieście. Na przykład w Rzymie szukajmy białych taksówek z oznaczeniem “Comune di roma NR_LICENCJI”. Zanim wsiądziemy do auta, koniecznie ustalimy oszacowaną cenę przejazdu.
Na wakacjach we Włoszech musimy być przygotowani na włoską przerwę w ciągu dnia: między 12:30 a 16:00 możemy mieć problem ze zrobieniem zakupów. W dużych centrach handlowych przerw nie ma. Po południu zamykane są restauracje. Zazwyczaj czynne są od ok. 12:00 do 15:00 i znowu otwiera się je około 19:00.
Wizytę w muzeum warto zaplanować na weekend – wówczas obiekty są najczęściej otwarte, a dla równowagi nieczynne lub otwarte krócej w poniedziałki.
Tutaj pija się "na okrągło" espresso, a cappuccino rano, do południa. Caffe latte robią sobie Włosi rano na śniadanie, zalewając ciepłe mleko w kubku kawą i to często moka.
Wchodzenie do kościołów we Włoszech w krótkich spodniach, w krótkiej spódniczce i w koszulce bez rękawów jest niemile widziane. Planując odwiedzanie miejsc kultu, należy włożyć ubranie zakrywające ramiona i kolana.
Aktualne informacje na temat stanu bezpieczeństwa w danym kraju, znajdują się na stronie: https://www.gov.pl/web/dyplomacja/informacje-dla-podrozujacych
Półwysep Gargano słynie z wielu ciekawych szlaków rozmieszonych w malowniczy Parku Narodowym, idealnie nadających się do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej i jazdy konnej. Popularne są także wyprawy krajoznawcze samochodami terenowymi i quadami, które można wypożyczyć w kilku punktach. Nie powinni być zawiedzeni także miłośnicy nurkowania, w okolicy znajduje się wiele ciekawych podwodnych grot, raf koralowych i jaskiń.
Albańskie wioski – jeżeli ktoś chce zobaczyć jak wygląda niecodzienny folklor powinien udać się do wiosek Ururi i Portocannone, w których czas zatrzymał się przed wielu laty, a mieszkańcy, których przodkowie pochodzą z Albanii żyją odizolowani od świata i mówią dialektem włosko-albańskim. W miejscowym kościółku można podziwiać ikonę Madonny przywiezioną z Konstantynopola, a główną atrakcją przyciągającą turystów każdego maja jest festiwal z widowiskowym wyścigiem byków z zaprzężonymi wozami.
Bari - miejscowość doskonale rozwijała się w czasach rzymskich dzięki handlowi morskiemu i nazywała się pierwotnie Barium. Bari było w swoich dziejach siedzibą biskupstwa, wchodziło w skład państwa Normanów, którzy wybudowali zamek, a z miejscowego portu chrześcijanie w średniowieczu wypływali na krucjaty. System obronny miasta rozbudował król Sycylii Fryderyk II, a XV i XVI-wieczne księstwo Bari stało się sławne w Polsce za sprawą rodu Sforzów i polskiej królowej Bony, która była jego księżną. Spacer ulicami miasta może być niezwykle fascynujący dzięki szachownicowemu układowi ulic, który pozostawił po sobie król Neapolu w trakcie rozbudowy miasta. Bari ma dwie części, w nowej na uwagę zasługują dwa muzea oraz plac Piazza Umberto I, na którym można spotkać wielu turystów zasiadających w przytulnych kawiarenkach i głośno gestykulujących mieszkańców, natomiast stara część zachwyca wąskimi, krętymi uliczkami zbudowanymi w stylu mauretańskim z wybielonymi domami. Z ich wnętrz dobiegają rozmowy włoskich rodzin, a na sielankowych podwórkach starsze kobiety wyrabiają ręcznie makaron. Na niewielkich skwerach można kupić wyśmienitą, włoską kawę lub odpocząć w cieniu wszechobecnych palm. Warto w celach turystycznych zgubić się w pasażach handlowych porozrzucanych wśród ciekawych dziedzińców i zabytkowych łuków, przyjemną może być wędrówka w okolice bazyliki San Nicola, w której złożono relikwie św. Mikołaja, w środku znajdują się dodatkowo niezwykłe dzieła sztuki oraz grobowiec polskiej królowej Bony – żony króla Zygmunta Starego. Do cennych zabytków, które warto zobaczyć należy również katedra San Sabino z ciekawymi freskami wewnątrz oraz zamek – Castello Normanno-Svevo, w którym można znaleźć schronienie przed upalnym słońcem. Bari jest również ważnym portem, z którego wypływają promy do Albanii, Chorwacji i Grecji.
Herkulanum – nie sposób pominąć tego niezwykłego miejsca w trakcie zwiedzania południa Półwyspu Apenińskiego – starożytne ruiny odkryte dopiero w 1709 r. znajdują się w okolicy Ercolano i są nieco lepiej zachowane niż pozostałości po Pompejach. Obydwa miasta zniszczył wybuch Wezuwiusza w 79 r. n.e., ale pozostałości po starożytnych miastach przetrwały wiele wieków i można je podziwiać podczas pasjonujących wędrówek. Herkulanum miało charakter mieszkalny, zachowały się ruiny Domu Argusa, tzw. hotelu Casa del Albergo z masywnymi kolumnami oraz zespołu łaźni wzbudzającego historyczną zadumę. Zwiedzających to niezwykłe i nastrojowe miejsce mogą zainteresować również mozaiki z Trytonem, Dom Samnicki z pełną wdzięku loggią, Dom z Pięknym Dziedzińcem czy Winiarnia z amforami na pułkach. W trakcie spaceru można zobaczyć jak wyglądała starożytna Palestra – miejsce, w którym odbywały się zawody sportowe oraz luksusowa, dwupiętrowa willa zadziwiająca stanem zachowania. Herkulanum można zwiedzać w towarzystwie przewodników.
Wezuwiusz – intrygujący wulkan, który od zawsze wywierał wpływ na mieszkańców Zatoki Neapolitańskiej i powodował turystyczne obawy jest niezwykłym i wzbudzającym szacunek tłem dla osad położonych na jego zboczach. Jedyny czynny wulkan na kontynencie Europejskim najbardziej zasłynął z erupcji w 79 r. n.e., podczas której unicestwił na zawsze Pompeje i Herkulanum. Wezuwiusz dostępny jest dla zwiedzających, w okolice krateru można dostać się specjalnymi autobusami i busami lub krętą ścieżką prowadzącą na szczyt koło strumieni zastygłej lawy, winorośli i drzew oliwnych.
Pompeje – miasto zniszczone przez Wezuwiusza miało bogatą i niezwykle ciekawą historię – od VIII w. p.n.e. zamieszkiwali je Oskanowie, później władali Etruskowie, Grecy i wojowniczy Samnici, a dopiero za czasów rzymskich zostało zatrzymane w historycznej klatce filmowej potężnego kataklizmu, jakim była erupcja wulkanu datowana na 79 r. n.e. Jak donosili w kronikach świadkowie wydarzenia, niebo pociemniało jak w szczelnie zamkniętym pokoju, a lawa i popiół na zawsze zakonserwowały i uśpiły prężnie rozwijające się miasto z częścią jego mieszkańców. Dzięki temu w późniejszych wiekach naukowcy mogli odtworzyć rzymskie układy społeczne, standard życia, strukturę klasową oraz panujące w mieście obyczaje. Zwiedzanie tego niezwykłego miejsca jest pasjonujące i warto mu poświęcić możliwie najwięcej czasu. Przy każdym wejściu na wykopaliska ustawione są mapy stanowisk ułatwiające poruszanie się po ogromnym terenie. Koniecznie trzeba zobaczyć Forum – otwartą przestrzeń otoczoną ruinami bazyliki, hali targowej oraz świątyni Apolla i Jowisza, wielu turystów zatrzymuje się z zadumą przy Domie Fauna, Domie Wecjuszów czy Domie Poety Tragicznego z niezwykłymi malowidłami ściennymi i zachwycającymi posągami. W świetnie zachowanym Wielkim Teatrze można trafić na przygotowane dla turystów spektakle, podziw budzi również najlepiej zachowany i najstarszy we Włoszech Amfiteatr z 80 r. p.n.e., nie wolno pominąć także Villa dei Misteri – najlepiej zachowanego budynku pałacowego z przypominającym szachownicę układem pokoi i dziedzińców. W Pompejach jest wiele ciekawych zakątków, niezwykłych pomników dawnej, rzymskiej świetności oraz scen zatrzymanych przez Wezuwiusza na wieki, na których poznanie nie powinno się żałować czasu.
Neapol – każdy turysta wybierający się na południe Włoch prędzej czy później trafi do Neapolu – miasta z wielowiekowym dziedzictwem kulturowym widocznym w architekturze, sztuce i kuchni. Większość Włochów jest takiego zdania, że włoska pizza nigdzie indziej tak właśnie nie smakuje, jak w Neapolu. Neapolis – Nowe Miasto – założyli Grecy z Kyme w VI w p.n.e. obok Starego Miasta zwanego przed wiekami Paleopolis. Osadę próbowali podbić Samnici, jednak sprawniejsze oddziały rzymskie zdołały powstrzymać niszczycielski najazd. To właśnie w Neapolu Wergiliusz napisał „Eneidę”, a liczni cesarze zakładali ogrody i wypoczywali na plażach pięknej zatoki. Miastem rządzili także książęta luźno związani z Bizancjum, ważną datą w historii miasta jest natomiast rok 1139, kiedy Roger II Normański przyłączył je do Królestwa Sycylii, a siedem kolejnych dynastii pozostawiło po sobie wspaniałe zabytki, które do dziś są magnesem przyciągającym wielu turystów. Wśród nich były rody z Hiszpanii, Austrii i Francji, a niechlubnie na kartach historii zapisał się Karol I Andegaweński słynący z przeprowadzania krwawych egzekucji. Miasto przez kolejne wieki miało swoje własne życie, z jednej strony pozostawało na uboczu Włoch, a z drugiej budowało własną, południową odrębność. Z Neapolem wiąże się powiedzenie: „zobaczyć Neapol i umrzeć”. Czy tak właściwie jest trzeba przekonać się osobiście zwiedzając niezwykłe miasto, na którego większości ulic można poczuć oddech minionych dziejów. Przed zwiedzaniem dobrze jest zaopatrzyć się w „Campania artecard” ułatwiającą poruszanie się po mieście i gwarantującą bezpłatny wstęp i częściowe zniżki do większości najważniejszych muzeów. Wędrówkę najlepiej zacząć od historycznego serca miasta, czyli starówki rozpościerającej się pomiędzy łatwym do zlokalizowania placem Piazza Garibaldi i ulicą Via Toledo znaną także jako Via Roma. Rejon ten jest niezwykle gwarny, wielu handlarzy zaczepia spacerujących turystów oferując i zachwalając im swoje towary. W oczy rzuca się od razu Porta Capuana – fragment zachowanych, aragońskich murów, z imponującą bramą obronną zdobioną ornamentami oraz Castel Capuano – zamek normandzkiego króla Wilhelma I, pełniący dzisiaj funkcję sądu. Turyści poszukujący pamiątek mogą powędrować na tyły zamku, do dzielnicy Forcella z targowiskiem i wieloma kolorowymi kramami. Z Piazza Garibaldi ciekawy spacer można odbyć ulicą Corso Umberto I w kierunku starówki mijając po drodze Capella del Pio Monte della Misericorda – piękną, ośmiokątną kaplicę z freskami Caravaggia oraz gotycką katedrę San Gennaro, która dla miejscowych jest głównym punktem orientacyjnym, a także skarbnicą pamiątek ze wszystkich okresów historii miasta. Z katedrą wiąże się ciekawa legenda – w jednej z kaplic przechowywana jest głowa patrona Neapolu św. Januarego wraz z flakonikami jego zakrzepniętej krwi. Cud związany ze skropleniem czy „ożywianiem” krwi w stan płynny ma miejsce co roku w pierwszą sobotę maja, 19 września i 16 grudnia, kiedy kapłan ceremoniujący rytuał ogłasza dokonanie cudu, któremu towarzyszą okrzyki „Viva San Gennaero”, a całe miasto ogarnia na tydzień karnawałowa atmosfera. Stojąc przed katedrą warto spojrzeć w kierunku najstarszej budowli w Neapolu, czyli bazyliki Santa Restituta wzniesionej przez Konstantyna Wielkiego z ciekawym baptysterium i wspaniałymi mozaikami, przy okazji spaceru można również zajrzeć do klasztoru Chiostro dei Girolamini z zabytkowymi krużgankami i niesamowitą atmosferą stworzoną przez rosnące na dziedzińcu drzewka pomarańczowe lub zapoznać się z wybitnymi dziełami malarstwa w galerii Quadreria dei Girolamini. Wędrówka nie może pominąć kościoła San Lorenzo Maggiore (odkryto pod nim najstarszą ulicę w mieście, a także pozostałości rzymskiego „forum”) oraz najciekawszej dzielnicy zwanej Spaccanapoli z wartą odwiedzenia ulicą Via San Gregorio Armeno, na której znajdują się liczne pracownie wytwarzające znane w całym Neapolu szopki bożonarodzeniowe zwane „presepi”. Jedną z głównych, a zarazem spacerowych arterii miasta, jest oblegana przez turystów Corso Umberto I, na której szlaku znajduje się kilka ciekawych atrakcji. Jedną z nich jest elegancka XVII-wieczna Fontana del Nettuno, pod którą warto się sfotografować i położony nieco dalej imponujący swoim wyglądem Castel Nuovo wybudowany w 1282 r. przez ród Andegawenów, zachęcający do odwiedzin szczególnie wieczorami, gdy prezentuje się okazale w świetle reflektorów. Turyści uważający się za melomanów powinni przy okazji zajrzeć do Teatro San Carlo – największej sceny operowej we Włoszech, gdzie nieoceniony przepych i bogactwo wykończenia można dostrzec na każdym kroku wśród aksamitów i złoceń, a także niebywałej akustyki, którą warto sprawdzić na żywo podczas przedstawienia. Kawa w Neapolu lub dobry koktajl? – jak najbardziej, najlepiej zasiąść wygodnie z pucharem w ręku na tarasach modnej Caffe Gambrinus i obserwować przy okazji codzienne życie neapolitańczyków, którzy również bardzo często pojawiają się wieczorami na Piazza del Plebiscito – placu mającym odwzorowywać architektonicznie dawną świetność miasta. Wrażenie robi ogromny kościół San Francesco di Paola, szczególnie gdy wieczorem stanie się pod jego strzelistą i oświetloną kopułą, w sąsiedztwie znajduje się również Galleria Umberto I przypominająca mediolańską galerię ze szklanym sklepieniem zawieszonym na dużej wysokości, można w niej zamówić neapolitańską pizzę i napić się dobrej kawy. Z racji tego, że Neapol jest miastem nadmorskim miłośnicy potraw rybnych powinni udać się do dzielnicy portowej Santa Lucia z gwarnym targiem rybnym, na którym można dostać najświeższe ryby w kraju i tawernami serwującymi ryby prosto z patelni. Pasjonaci historii koniecznie muszą zajrzeć do znanego na świecie Museo Archeologico Nazionale z najciekawszymi eksponatami pochodzącymi z wykopalisk w Pompejach i Herulanum oraz wieloma innymi, ciekawymi zabytkami sztuki, między innymi kolekcją zgromadzoną w tzw. Tajnym Pokoju przeznaczoną wyłącznie dla dorosłych turystów. Za inspirującą można potraktować wizytę w Palazzo Reale di Capodimonte z niezwykłą kolekcją malarską oraz cudownymi ogrodami okalającymi pałac, dającymi wytchnienie w upalne dni. Przyjemnie jest spojrzeć na panoramę miasta z dzielnicy Chiaia wyróżniającej się ładem i klasyczną elegancją, z ulicami przypominającymi labirynt, w którym spacerujący turyści mieszają się z neapolitańczykami i nieświadomie gubią się w wąskich przejściach. Przytulne restauracje można znaleźć w dzielnicy Mergellina niedaleko portu, z którego odpływają wodoloty na pobliskie wyspy. Ciekawa i pouczająca jest wycieczka kolejką linową w okolice monumentalnej twierdzy Castel Sant'Elmo, w której niegdyś przetrzymywano więźniów politycznych, a dzisiaj jest najlepszym punktem widokowym na miasto, zatokę i imponujący masyw Wezuwiusza górującego nad okolicą. Zdjęcia w tym miejscu obowiązkowe, podobnie jak spacer po całej dzielnicy Vormero pełnej dobrych sklepów, pomników, muzeów, kawiarni i pogodnej atmosfery życzliwych mieszkańców.
styczeń | luty | marzec | kwiecień | maj | czerwiec | lipiec | sierpień | wrzesień | październik | listopad | grudzień | ||
Średnia temperatura w dzień |
|
||||||||||||
Średnia temperatura w nocy |
|
||||||||||||
Średnia temperatura wody |
|
||||||||||||
Godziny słoneczne |
|
||||||||||||
Dni z opadami deszczu |
|
||||||||||||
Wilgotność powietrza |
|
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Włoskiej
Włochy, Rzym, Via Pietro Paolo Rubens, 20, 00197
Tel.: 0039 06 362 04 200, 0039 06 362 04 204 Tel.: 0039 06 362 04 300 (Wydz. Kons.) Tel. dyżurny: 0039 335 599 52 12 (po godz. pracy) Faks: 0039 06 321 78 95 Faks: 0039 06 362 04 322 (Wydz. Kons.)
rzym.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.rzym.polemb.net