Przewodnik Wybrzeże Pohaj

Zunhua – jeden z najlepiej zachowanych kompleksów cmentarnych w Chinach, w którym pochowanych zostało kilku cesarzy z dynastii Qing wraz z żonami i konkubinami. Grobowce łączy „święta droga” prowadząca do najważniejszej krypty założyciela dynastii – Xiaoling. Znajduje się tam wiele budynków o różnych rozmiarach, krytych emaliowanymi dachami. Najpiękniejszy grobowiec należy do słynnej Cixi, która była kontrowersyjną cesarzową i przyczyniła się między innymi do budowy Letniego Pałacu w Pekinie. Turyści mogą podziwiać białe balustrady ozdobione rzeźbami smoków i feniksów oraz malowidła wykonane ciekawymi technikami.

Chengde – jedno z ciekawszych miejsc w dalszej okolicy Pekinu, którego urok docenił cesarz Kangxi stawiając tam na początku XVIII wieku letnią rezydencję. Prace nad rozbudową kontynuowali następni cesarze, dzięki czemu powstał niezwykły kurort znany pod określeniem „górskie sioło chroniące przed upałem”. Ogromna powierzchnia otoczona długim murem dostarcza wielu wrażeń i dzieli się na pałac na południu, pawilon i jeziora na wschodzie oraz park na północy i zachodzie. Pałacowe budynki są proste, zbudowane z drewna, dzięki czemu idealnie komponują się z parkiem. Spacerowa ścieżka prowadzi zaciekawionych turystów do Pałacu Dziesięciu Tysięcy Dolin i Sosen Szepczących na Wietrze oraz wśród kilkunastu świątyń i pawilonów, z których każdy ma odrębną historię, wystrój i związany jest z najróżniejszymi obrzędami. Park jest niezwykle rozległy i na jego zwiedzanie najlepiej przeznaczyć cały dzień. W trakcie zwiedzania w sumie ponad setki budowli można robić sobie przerwy z wypoczynkiem nad malowniczymi jeziorami. Świątyń jest mnóstwo, każda charakteryzuje się niebywałymi zdobieniami, rozbudowaną symboliką oraz unikalną, fascynująca architekturą. Cesarski kurort zajmuje przedmieścia miasta Chengde, w którym warto posilić się po wielogodzinnej wędrówce.

Yixian – gratka dla turystycznych archeologów, którzy zwiedzić mogą miejsca naznaczone obecnością różnych dynastii cesarskich. Turystom udostępniono założone w 1730 r.  „zachodnie grobowce cesarzy”, które znajdują się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. W kilkunastu kryptach spoczywa kilkadziesiąt osób z rodzin królewskich wraz ze służbą i dworzanami. Grobowce udekorowane są setkami rzeźb i składają się z wielu sal upamiętniających dokonania cesarzy. Miejsce owiane jest tajemniczą aurą, która dzięki majestatycznemu namaszczeniu potrafi zafascynować i zauroczyć.

Wielki Mur Chiński – bez względu na liczne określenia i sens wybudowania jednego ze „średniowiecznych 7 cudów świata”, widoczny z kosmosu Mur Chiński z pewnością jest jedną z największych atrakcji turystycznych reklamujących Chiny na świecie. Intrygująca konstrukcja wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO dzieli kraj zaczynając się na wchodzie, nad Morzem Żółtym, a kończąc w prowincji Gansu na Pustyni Gobi. Początki systemu murów obronnych, sieci fortów i wież obserwacyjnych sięgają już VII-V w. p.n.e., chociaż za pierwszego monarchę, który w III w. p.n.e. zarządził budowę jednolitej struktury obronnej uważa się cesarza Qin Shi Huanga znanego także ze stworzenia słynnej „terakotowej armii”. Umocnienia mające powstrzymywać wojownicze plemiona budowało jeszcze kilka następnych dynastii, które doprowadziły zaporę w XV w. do stanu widocznego także i dziś. System fortyfikacji jest bardzo rozbudowany i tworzy w sumie chaotyczną konstrukcję, której łączna długość wraz z naturalnymi barierami, wzgórzami i rzekami sięga blisko 9 tys. km. Umocnienia wznoszono w różnych miejscach, w zależności od bieżącej sytuacji politycznej. Najbardziej znane i najczęściej odwiedzane przez turystów fragmenty tej fascynującej budowli dostępne są z takich miejscowości jak Badaling, Mutianyu, Simatai, Jinshanling i Juyongguan. Na turystów czeka tam dobrze zorganizowana infrastruktura z miejscami noclegowymi, restauracjami i sklepami oferującymi najróżniejsze pamiątki. Podróżnicy mogą spacerować na różnych trasach po odrestaurowanych fragmentach muru, zwiedzać liczne strażnice, baszty i towarzyszące im atrakcje w postaci muzeów i czasowych wystaw. Sceneria jest oszałamiająca, a wędrówka kamiennymi i murowanymi grzbietami „wizytówki Chin” pozostaje w turystycznej pamięci na długie lata.

.

Góry Zachodnie – odwieczne symbole Chin znajdują się w bliskim sąsiedztwie Pekinu. Idealnym celem wędrówek są położone niedaleko Pałacu Letniego szlaki położone w parku znajdującym się w Górach Pachnących. Warto pokusić się chociażby o wspinaczkę na sam szczyt obfitujący w niezwykłe widoki lub spacer wśród kilku interesujących pawilonów i świątyń, między innymi Świątyni Lazurowych Obłoków i Świątyni Blasku. W skład kompleksu wchodzi także niezwykły Ogród Botaniczny wytyczony klombami. Można tam poznać setki gatunków egzotycznych roślin pochodzących ze wszystkich stron Chin oraz różne typy ekosystemów w postaci dżungli i pustyni. Park wzbogaca Świątynia Leżącego Buddy, przy której zawsze gromadzą się turyści, Muzeum Miodu oraz rezydencja Cao Xueqina. Trzecią częścią Gór Zachodnich jest Badachu, czyli leśny park ze szlakami pieszymi okrążającymi szereg świątyń i klasztorów. Dla turystów, którzy nie mieli wcześniej styczności z chińską, sakralną architekturą może to być niezwykle pasjonująca wycieczka w przeszłość.

Wyprawa do świątyń – w okolicy Pekinu znajduje się mnóstwo interesujących świątyń, niemniej turyści zaglądają najczęściej w dwa miejsca. Największą spośród budowli w rejonie stolicy jest Świątynia Tanzhe położona w spokojnym i pięknym miejscu około 40 km na zachód od Pekinu. Historia powstania kompleksu niezwykłych budynków sięga 1600 lat wstecz i związana jest z panowaniem dynastii Jin. Wśród zabudowań świątynnych uwagę przyciągają miłorzęby mające znaczenie symboliczne, a także pawilony, w których odbywają się buddyjskie ceremonie. Drugą świątynię położoną nieopodal Jietai zbudowano w 662 r. n.e. za czasów panowania dynastii Tang. Ujmujący jest przykładowo ołtarz święceń udekorowany rzeźbami, a także owiana legendami „Sosna Dziewięciu Smoków”, przypominająca smoki zrywające się do lotu. Świątynia dzięki wysokim, czerwonym murom wygląda jak twierdza, chociaż panuje tam nastrojowa cisza i mistyczna aura przenosząca turystów w czasy dawnych dynastii cesarskich.

Park Narodowy Gór Shangfang – kilkadziesiąt kilometrów na południowy-zachód od Pekinu można trafić na krasowe jaskinie oraz buddyjskie świątynie zlokalizowane w niezwykle malowniczej okolicy dającej wytchnienie od gwaru potężnej stolicy. Klasztory rozproszone po lesie, pośród wąwozów i gęstych lasów, są doskonałym przykładem architektury sakralnej pochodzącej z okresów panowania poszczególnych dynastii.

Pekin – różne oblicza miasta nie pozostawiają turysty obojętnym. Tętniące życiem, rozległe miasto, w którym przeszłość miesza się z nowoczesnością oferuje turystom kulturowy szok spotykany i doświadczany na ulicach. Pekin tonie w szerokich arteriach przecinających miasto bez krzywizn, z których najważniejsza jest ulica biegnąca między placem Tiananmen a Zakazanym Miastem, potocznie określana Chang’an Jie. Komunikacja opiera się na trzech głównych obwodnicach centrum, gdzie skupia się nowoczesna infrastruktura z najlepszymi hotelami, biurowcami, restauracjami i kompleksami handlowymi. Z racji potężnych rozmiarów jednej z największych aglomeracji świata, nie ma co wybierać się tam bez ustalonego planu zwiedzania. Chociaż Pekin zwiedza się przeważnie na zorganizowanej wycieczce, indywidualnie lub z przewodnikiem, zawsze trafia się na intrygujący Plac Tiananmen uznawany za centralny punkt miasta i jedną z największych tego typu przestrzeni urbanistycznych na świecie. Właśnie w tym miejscu rozgrywały się przełomowe wydarzenia w historii Chin, między innymi krwawe starcia między wojskiem a studentami i robotnikami z roku 1989. Do dzisiaj na placu urządzane są parady woskowe, a budynki okalające plac przypominają o minionych wydarzeniach. Brama Tiananmen służy jako trybuna podczas defilad, mieszkańcy miasta obowiązkowo kłaniają się przed pomnikiem Bohaterów Ludowych, tłum zbiera się przy gwardzistach wciągających sztandar przy budynku Wielkiej Hali Ludowej, a do Mauzoleum Meo Zedonga – twórcy dzisiejszych Chin, ustawia się długa kolejka. Przed turystami zainteresowanymi historią Chin, głównie marksizmem, swoje podwoje otwierają Muzeum Chińskiej Rewolucji i Chińskie Muzeum Historyczne, gdzie stałej ekspozycji towarzyszą wystawy czasowe i figury woskowe chińskich przywódców. Na plac najlepiej spojrzeć z Przedniej Bramy – Qianmen znajdującej się na południu, z kolei Bramą Niebiańskiego Spokoju – Tienanmen można się przedostać do drugiego symbolu potężnego Pekinu, jakim jest cesarski kompleks zwany Zakazanym Miastem. Po drodze warto odpocząć w przyjemnych parkach: Ludowym Parku Kultury lub parku Zhongshan z dodatkowymi atrakcjami w postaci wystaw sztuki i pozostałości historycznych zabudowań. Wzniesienie Zakazanego Miasta, które przez 500 lat miało służyć kolejnym cesarzom, nakazał w 1421 roku cesarz Yongle, chociaż większość budynków, które przetrwały do dziś, pochodzi z XVIII wieku. Obszar niedostępny przez te wszystkie lata dla zwykłych śmiertelników, obejmuje labirynt kilkuset budowli skrywających tysiące pomieszczeń, placów i rozmaitych zakamarków. Fascynujące miasto zostało zbudowane zgodnie z zasadami opartymi na teorii chińskiego ładu kosmicznego i prezentuje najznamienitszy przykład tradycyjnej architektury chińskiej, w której dostrzec można charakterystyczne symbole w postaci smoka, feniksa, żurawia czy żółwia. Historyczny kompleks można zwiedzać nawet w kilka dni, chociaż na krótszej wycieczce koniecznie trzeba zobaczyć: najpotężniejszą Bramę Południkową – Wumen, z przepiękną Wieżą Pięciu Feniksów – Wufenglou; Pawilon Najwyższej Harmonii oraz kilka przyległych budowli ceremonialnych przedstawiających kunszt chińskich architektów, rzeźbiarzy i malarzy; apartamenty cesarskie między innymi z salami dworskimi i salą tronową cesarzowej; liczne pałace ozdobione malowidłami pochodzącymi z epoki wszystkich dynastii; Bramę Niebiańskiej Czystości – Qianqingmen będącą głównym wejściem do Wewnętrznego Dworu, gdzie cesarze podejmowali ważne decyzje i wysłuchiwali raportów, a także Cesarski Ogród uznawany za najpiękniejsze założenie parkowe w Chinach. Szlak spacerowy prowadzi także przez inspirujące Muzeum Zegarów oraz setki innych budynków, z których każdy ma swoją odrębną historię, architekturę i sale wystawowe. Chociaż nie da się zajrzeć w każdy kąt, na zwiedzanie tego zadziwiającego miejsca warto poświęcić jak najwięcej czasu. O oficjalnej atmosferze Zakazanego Miasta można zapomnieć w dzielnicy Qianmen, gdzie turyści podczas spacerów ciasnymi zaułkami i wąskimi uliczkami zwanymi „hutong”, obcują z codziennym życiem mieszkańców Pekinu. Znajduje się tam mnóstwo sklepików reprezentujących najróżniejsze branże oraz mikroskopijne knajpki serwujące chińskie specjały. Przemierzając główną ulice tej części miasta – Qianmen Dajie warto zwiedzić przykładowo Muzeum Historii Naturalnej i Architektury oraz wyglądającą baśniowo świątynię Nieba – Tiantan, której symbolika chińskich wierzeń, estetyka, umiar i piękno ujmuje szczególnie turystów zainteresowanych architekturą sakralną. W skład wspaniałego przykładu architektury z okresu dynastii Ming wchodzi między innymi zadziwiający Pawilon Cesarskiego Sklepienia Niebiańskiego, Ściana Echa czy Okrągły Ołtarz Nieba. Chociaż spacerując po labiryncie „hutongów” często można zgubić drogę, zawsze przechodzi się obok uroczych starych domów, staroświeckich aptek i sklepików z ziołami, których najintensywniejszy zapach unosi się na najpopularniejszej ulicy Dazhalan Lu. Dla turystów żywym skansenem może także okazać się pobliskie centrum zakamarków – Liulichang Jie. Na mapie turystycznej Pekinu leży także Pałac Letni – Yihayuan, czyli rozległe włości cesarskie pełne świątyń, pawilonów, pałaców i parków. Zamysł wybudowania pałacu pochodzi z XII wieku i od razu stał się wielkim przedsięwzięciem architektonicznym. Kompleks był przez kilka wieków miejscem rekreacji i wypoczynku wielu cesarzy, a także oczkiem w głowie cesarzowej Cixi. Chociaż obecna i odrestaurowana zabudowa pochodzi z początku XX wieku, zadziwia przybywających w to miejsce podróżników, którzy chcą podziwiać wspaniały park budowany w oparciu o zasady „feng shui”(wiatr i woda), słynną Marmurową Łódź zdobiącą brzeg jeziora, Most Siedemnastu Łuków prowadzący na Wyspę Południową z górującą Świątynią Króla Smoków, a także Wzgórze Długowieczności z niekończącą się liczbą altanek i pawilonów. W trakcie wędrówki nie sposób przegapić oryginalnego Pawilonu Życzliwości i Długowieczności, w którym cesarzowa Cixi knuła misterne intrygi, Pałacu Nefrytowych Fal, gdzie więziono cesarza Guangxu, czy Ogrodu Cnoty i Harmonii z najważniejszym elementem, jakim jest trzykondygnacyjny teatr. Całość obiektu skąpana w cudownych ogrodach naszpikowana jest dziesiątkami innych budynków, rzeźbami, świątyniami i pałacami wpisanymi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, między którymi spacer zajmuje nie tylko mnóstwo czasu, ale także wzbogaca turystyczną wiedzę na temat funkcjonowania cesarskiego dworu. Jeżeli ktoś ma więcej sił na zwiedzanie, koniecznie powinien zobaczyć ruiny Starego Pałacu Letniego rozproszone w nastrojowym parku pełnym jeziorek, sadzawek i szlaków pieszych.